Op een prachtige plek aan een brede sloot met vrij uitzicht, ligt de achtertuin van dit huis in Den Haag. Door de geplande uitbouw in de achtertuin wordt de tuin kleiner, maar de bewoners willen wel het buitenleven gevoel behouden. Verder houden zij van strakke lijnen, hitte- en droogte bestendigheid, duurzaamheid en hergebruik van materialen, de beplanting zo veel mogelijk behouden, biodiversiteit en zo min mogelijk onderhoud. De uitdaging in dit ontwerp is de bestrating. Om budgettaire redenen gaan we deze hergebruiken.

De hoofd zichtlijnen (zie blauwe pijlen in schets) zijn vastgelegd in een bestrating van de oude stenen maar dan in zgn. volsteen verband. Zo wordt vanuit de woning en de tuinkamer de natuurlijke kijkrichting visueel bevestigd. Het pad loopt door naar het zitje onder de bomen en haaks daarop door tot in de tuinkamer aanbouw waar de glazen puien helemaal open kunnen staan. Zo wordt ook de tuinkamer bij de de rest van de buitenruimte getrokken. Doordat je via het volsteen pad visueel ‘de loper uitlegt’ nodig je uit om de tuin in te lopen. Dit versterkt het binnen / buiten effect.
Op de kruising van de zichtlijnen en in de restruimte in de tuinkamer kies je voor bijv. blok verband of molenwiek verband bestrating.
De strakke lijnen van het pad worden bevestigd door afwisselende groene stroken beplanting: de ‘Green Lines’. Hier geeft juist de losse beplanting van weelderige siergrassen en bodembedekkers weer zachtheid aan de rechte lijnen en frisheid aan de vale bestrating. Het contrast versterkt het patroon.